Sylwia Wicińska – Psycholog Kliniczny – Artykuły, porady, konsultacje

Sylwia Wicińska

Z wykształcenia jestem socjologiem oraz psychologiem klinicznym. W mojej praktyce zajmuję się pracą z emocjami, lękiem, zaburzeniami osobowości, relacjami i tymi partnerskimi i tymi z samym sobą oraz seksualnością. Pracuję z parami rozwiązując konflikty, pomagając nauczyć się komunikować w związku oraz rozwiązywać problemy związane z seksualnością.

sylwiawicinska.psycholog

Co jest ważne w sytuacji konfliktowej, aby rozwiązać problem i jednocześnie wzmocnić więź:
1. Rozwiązujemy konflikty w sposób bezpośredni. Co oznacza, że nie pozwalamy sprawom zwlekać i oboje nastawieni jesteśmy na rozwiązanie problemu, otwarta komunikacja.
2. Nie dewaluujemy uczuć partnera *nawet jeśli się z nim nie zgadzamy*: „Rozumiem, że to mogło naprawdę cię zranić” „Rozumiem, dlaczego tak się czujesz” Nie musimy się z kimś zgadzać, aby zrozumieć, co ktoś czuje.
3. Aktywnie słuchamy: pozwalamy swojemu partnerowi mówić, nie przerywając mu. Słuchamy z zaciekawieniem aby lepiej zrozumieć, skąd pochodzi problem oraz emocje partnera.
4. Otwieramy się przed sobą (traktujemy rozmowy poważnie i z zaangażowaniem). Przepraszamy, gdy się mylimy. Oznacza to uwolnienie ego i mechanizmów obronnych.
5. W zdrowej relacji nikt nie walczy o zwycięstwo dla siebie, szukamy kompromisów: w końcu tworzymy team – więc gramy o zwycięstwo naszego zespołu, mając na uwadze dobro swoje i partnera.
6. Trzymamy się tematu; nie przywołujemy przeszłości ani stwierdzeń typu „zawsze tak robisz”. Rozmawiamy o aktualnym problemie i wspólnie szukamy rozwiązania.
7. Potwierdzamy wzajemną miłość. Konflikt może wywoływać silny stres lub uczucie przytłoczenia (zwłaszcza, gdy dorastaliśmy w domach, w których konflikty oznaczał wybuchy niekontrolowanych emocji lub wręcz utratę miłości). Po zakończeniu konfliktu dajemy partnerowi do zrozumienia, że go kochamy, doceniamy, i że jesteśmy zaangażowani w związek.

#zdrowerelacje #zdrowiepsychiczne #relacje #relacjedamskomęskie #psycholog #psychologwarszawa #dbamosiebie #zdrowiewgłowie #psychologonline

Konflikt jest naturalną częścią relacji międz

Konflikt jest naturalną częścią relacji międzyludzkich. Wiąże się to z tym, że wszyscy mamy różne doświadczenia z przeszłości. To, jak dobrze radzimy sobie z konfliktami, zadecyduje o późniejszej kondycji naszych relacji. Sposób patrzenia na sytuacje konfliktowe często wynika z doświadczeń z dzieciństwa. Jako dzieci byliśmy świadkami tego jak rozwiązują konflikty nasi rodzice (znaczący inni) a to stworzyło w naszej podświadomości coś na kształt wspomnienia emocjonalnego.

Na przykład: powiedzmy, że widzimy jak nasz partner toczy wybuchową walkę (w pracy lub domu – nie musi ona bezpośrednio nas dotyczyć)

Być może w jego rodzinnym domu - coś tak błahego jak to, co będzie na obiad powodowało karczemną awanturę, w której rodzice wypominali sobie przeszłe problemy, wyzywali się i stawali się wrogo do siebie nastawieni.

Oznacza to, że podświadomość stworzyła skojarzenie, w którym konflikt = ból, nadużycie emocjonalne, odrzucenie lub porzucenie.

Konflikty budzą w nas strach. Radzimy sobie z nim poprzez:
- unikanie konfliktów za wszelką cenę (wycofanie, przymilanie się, zadowalanie innych)
- stawanie się wysoce defensywnym (ochrona siebie, atak)
- unieważnianie doświadczeń naszego partnera w nadziei, że konflikt po prostu „zniknie”
- zaprzeczenie: powszechne w dysfunkcyjnych domach, gdzie dochodziło do kłótni, a następnie zamiast komunikacji lub pójścia na kompromis, członkowie rodziny zachowywali się tak, jakby nic się nie wydarzyło

W rzeczywistości, często sytuacje konfliktowe kiedy wiemy, jak rozwiązać problem, prowadzą do nawiązanie większej więzi emocjonalnej z naszym partnerem. Zdrowe rozwiązywanie konfliktów polega na tym aby zmniejszać eskalację konfliktu oraz jednocześnie utrzymywać naszą więź z drugą osobą.

Rozwiązywanie konfliktowych sytuacji jest umiejętnością, której wielu z nas nigdy się nie nauczyło a warto zbadać ten temat gdyż diametralnie podnosi poziom naszego funkcjonowania w relacjach.
#psychologia #relacje #relacjedamskomęskie #psychologwarszawa #psychologonline #konflikty #jakradzićsobiezemocjami #emocje #trudneemocje #dbamosiebie #zdrowiepsychiczne

Stany emocjonalne, których doznajemy zmieniają s

Stany emocjonalne, których doznajemy zmieniają się nieustannie w ciągu dnia. Czasami minuta po minucie. W jednej chwili ekscytujemy się czymś bardzo mocno, a godzinę później czujemy już zupełnie co innego. Codziennie doznajemy stanów w których intensywnie odczuwamy wiele emocji (zwykle sprzecznych) naraz. Dlaczego tak się dzieje? Z czym to jest rzeczywiście związane? Stany emocjonalne w których się znajdujemy są odpowiedzią naszego układu nerwowego na sytuacje dnia codziennego. Jak pamiętamy umysł działa jak komputer, który posegregowane ma pewne zachowania a co za tym idzie również odpowiedzi na te zachowania i płynące za nimi emocje. Pula reakcji i towarzyszące im emocji są podyktowane naszymi wcześniejszymi doświadczeniami, traumami oraz rożnego typu predyspozycjami. Następnie emocje wzmocnione są wzorcami myślowymi, które tworzą bardziej emocjonalne reakcje. Warto jest pracować nad regulacją emocji ponieważ w innym wypadku mogą one stać się przytłaczające i trudne do zniesienia. W rzeczywistości natłok emocji odczuwany każdego dnia jest po prostu doświadczeniem umysłu i ciała (taką pamięcią emocjonalną zakodowaną w naszym ciele). Emocje przychodzą, przesuwają się, zmieniają czasami znikają. Oznacza to, że są tymczasowe. A kiedy stajemy się świadomi tego faktu, możemy być świadkami naszym stanów emocjonalnych, jednocześnie rozumiejąc, że „nie jesteśmy” tym co aktualnie czujemy. To co odczuwamy nie jest konkretnym faktem. To wiadomość a my możemy wybrać sposób, w jaki zareagujemy na tę wiadomość, zamiast pozwolić, by ta wiadomość kierowała naszymi wyborami i zachowaniami. Warto o tym pamiętać.

#psychologia #emocje #regulacjaemocji #pracazemocjami #psychologwarszawa #zdrowiepsychiczne #dbamozdrowie #psychologonline

Stworzenie szczęśliwej relacji, partnerstwa jest

Stworzenie szczęśliwej relacji, partnerstwa jest jednym z największych darów i zaszczytów w naszym życiu. Nie jest to natomiast łatwa podróż. Związki są niezwykle konfrontacyjne – a czym najbardziej intymne, tym bardziej konfrontacyjne. To właśnie w bliskich, intymnych relacjach spotykamy części siebie, których nie kochamy, o których nie wiedzieliśmy lub te które zaprzeczamy, wypieramy (naszą esencje ale też te mroczne cienie). Wielu z nas dorasta, nie mając przykładu miłości, której pragniemy dla siebie. Nie mamy umiejętności ani świadomości co jest niezbędne do stworzenia tego, co chcemy. Mając 20, 30, 40 czy 60 lat, warto wciąż nad tym pracować. Wciąż odkrywać kolejne warstwy nas samych. Wciąż wyzwalać się od iluzji romantycznej, skomercjalizowanej wersji miłości, która mówi nam, że ktoś może nas uratować i dopełnić. Miłość tak naprawdę jest umiejętnością, zachowaniem – serią działań. Trzeba się tego nauczyć, pielęgnować i dorzucić poczucie humoru tak aby wszystko miało sens. Mądry człowiek powiedział kiedyś, zapanuj nad własnym domem, zanim spróbujesz zmienić świat. A im więcej będziesz praktykować partnerstwo, tym bardziej przekonasz się, że to prawda. Zgadzasz się ze stwierdzeniem, że miłość jest umiejętnością?

#selflove #psychologia #dbamosiebie #zdrowiepsychiczne #happymind #selfcare #psychologwarszawa #miłość #relacje #związki

Zdarza się, że czujemy się niekompetentnie lub

Zdarza się, że czujemy się niekompetentnie lub „dość dobrze” w jakiejś dziedzinie bo boimy się tego, co pomyślą o nas inni. Kiedy spróbujemy rozbroić nasz strach tak warstwa po warstwie możemy zobaczyć prawdę o nas wszystkich (o istocie ludzkiej):
1. Wszystkie części nas są dobre. Po prostu nauczyliśmy się dysfunkcyjnych sposobów zaspokajania naszych potrzeb.
2. Nasze zachowania są oknami na naszą przeszłość, a nie prawdą o tym kim jesteśmy.
3. Im bardziej zagrażające było nasze środowisko, tym bardziej „ekstremalne” było przystosowanie się do przetrwania (lub strategie radzenia sobie).
4. To, co czujemy, nie jest faktem.
5. W każdym wieku i w każdym okresie życia możemy nauczyć się lepszych sposobów radzenia sobie oraz tego jak osiągnąć stabilność i spokój wewnętrzny.
Po przez ten tekst chciałabym abyście spojrzeli świadomie na sytuacje i pola do pracy nad sobą a nie znajdowali usprawiedliwienie dla dysfunkcji. Każdy z nas boryka się z mniejszymi bądź większymi problemami kluczem do zwycięstwa jest świadomość tego, że je posiadamy oraz to skąd one pochodzą. Przedstawione schematy są tylko przykładami interpretacji a nie pełną diagnozą.

#psychologia #psychologonline #zdrowiepsychiczne #trauma #traumazdzieciństwa #pracujenadsobą #kochamsiebie #dbamozdrowie #wewnętrznedziecko #psychologwarszawa

A wy jak myślicie? Czy wasze ciała stają się s

A wy jak myślicie? Czy wasze ciała stają się słabsze gdy przeżywacie trudne emocjonalnie chwile? Podzielcie się swoją historią

#selfcare #zdrowiepsychiczne #umysłiciało #dbamosiebie #kochamsiebie #psychologia #psychologiazdrowia #psychologonline #psychologwarszawa #relacjazesobą

Manipulacja to dość ciekawe zjawisko. A jakie me

Manipulacja to dość ciekawe zjawisko. A jakie mechanizmy mogą ukrywać się za manipulacją?Często jest to lęk, pragnienie, frustracja albo po prostu mechanizmy zachowań nagradzanych, które wykształciliśmy w sobie jako dzieci (np. gdy manipulowaliśmy dostawaliśmy uwagę rodziców). Zaobserwowanie tego typu zachowania pomaga nam zatrzymać się na chwile i zadać sobie pytanie: „Czy istnieje zdrowszy sposób aby zaspokoić moje potrzeby?” Na przykład: Chcemy dostać od naszego partnera więcej uwagi i zamiast powiedzieć wprost: „Czy możemy spędzić trochę czasu razem tak byśmy mogli zbliżyć się do siebie ponownie, ostatnio czuję się odsunięta/ odczuwam dystans”. My zaczynamy być krytyczni, czepiać się zachowania partnera lub udawać obojętność a wręcz oziębłość w stosunku do niego. To dysfunkcyjny sposób na zaspokojenie potrzeb. Dla takich osób najtrudniejszą a wręcz najbardziej niezręczną rzeczą jaką mogą sobie wyobrazić jest bezpośrednie proszenie o zaspokojenie naszych potrzeb. I to jest dokładnie to, czego potrzebujemy aby mieć zdrowsze, bardziej autentyczne emocjonalnie relacje.

#manipulacja #zdrowiepsychiczne #relacje #związek #zdrowyzwiązek #psychologia #psychologonline #psychologwarszawa

Przebaczenie sobie wymaga: 1. Stawania się świ

Przebaczenie sobie wymaga:

1. Stawania się świadomym: gdy stajemy się świadomi, rozumiemy, że wszyscy robimy wszystko, co w naszej mocy, w oparciu o poziom świadomości, jaki posiadamy.

2. Zrozumienie naszych mechanizmów radzenia sobie czyli zachowań, których używamy, aby czuć się bezpiecznie. Mogą one być wysoce dysfunkcyjne oraz mogą ranić innych ludzi. Zachowania, których żałujemy, są typowymi nieadaptacyjnymi mechanizmami radzenia sobie.
Wybaczenie sobie to podróż, której towarzyszy praktyka współczucia dla siebie. Pochodzi ono z nowych sposobów wewnętrznego dialogu.
Nasz dialog wewnętrzny powinien wyglądać tak:
1. „Teraz jestem bezpieczny. Wyrażanie emocji jest w porządku.
2. „Zrobiłem, co mogłem”
3. „Jestem z siebie bardzo dumny, że wykonałem to zadanie”
4. „Pracuje nad sobą, uczę się i rozwijam”
5. „Każdego dnia dokonuję lepszych wyborów”
6. „Potrafię to, mogę robić trudne rzeczy”
7. „Przebyłem tak długą drogę - jestem z siebie dumny”
8. „Zareagowałem w ten sposób, ponieważ czułem strach. To jest w porządku"
9. „Akceptuję siebie takim, jakim jestem”
10. „Opinie innych ludzi nie określają, tego kim jestem”
11. „Nie jestem moją przeszłością”
12. „Moja wartość nie jest określana przez innych”
13. „Codziennie dbam o moje wewnętrzne dziecko”
14. „Nie potrzebuję niczyjej zgody na własne wybory w moim najlepszym interesie”
15. „To jak ludzie reagują na moje granice, nie jest moją odpowiedzialnością” #psychologia #psychologonline #zdrowiepsychiczne #proces #wybaczeniesobie #samoświadomość #ufamsobie #kochamsiebie #psychologwarszawa

Tyle się dziś mówi o wyznaczaniu granic to nies

Tyle się dziś mówi o wyznaczaniu granic to niesamowita i niezwykle potrzebna rzecz. Granice to sposób, w jaki chronimy siebie, leczą nas z traum, utrzymują nas w poczuciu własnej wartości i godności. W ten sposób uczymy się jak mieć zdrowe relacje. Ale musimy również porozmawiać o wpływie somatycznym czyli co odczuwamy wtedy w naszym ciele. To mogą być trudne, przytłaczające a wręcz praliżujące emocje. I ostatecznie mogą one sprawić, że uwierzymy, że jesteśmy w błędzie stawiając granice albo gorzej, że jesteśmy egoistycznie nastawieni do ludzi i świata. Nie jesteśmy! Jeśli dorastając nie potrafiłeś wykształcić zdrowych granic lub Twoje emocjonalne, fizyczne granice zostały naruszone w przeszłości – musimy zatroszczyć się o ciało po ich ustaleniu na nowo. Warto wtedy skupić uwagę na sobie – odpowiedzieć sobie na kilka pytań: Co lubię robić? Co mnie interesuję? W jaki sposób mogę się rozwijać lub uzyskać większą świadomość siebie? lub po prostu Co mnie relaksuje lub odpręża? A później poświęcić trochę czasu na nasze odpowiedzi. Może to być np. wieczór bez telefony, ciekawa książka, gorąca kąpiel z bąbelkami lub trening. Jesteś ważny i nigdy o tym nie zapominaj. Troska o siebie jest kluczem do szczęśliwego życia. Interesuje mnie, co dzieje się w Twoim ciele, kiedy świadomie ustalasz granice. #zdrowegranice #zdrowiepsychiczne #psychologwarszawa #psychologia #dbamosiebie #psychologonline

Uważam, że skrajne wskaźniki „zaburzeń psych

Uważam, że skrajne wskaźniki „zaburzeń psychicznych” nie są czymś co łatwo można zmienić.
Musimy zadać sobie kilka pytań: Dlaczego ludzie są tak chorzy emocjonalnie? Dlaczego żyją w trybie przetrwania? Dlaczego pracują w miejscach, w których czują się wypaleni i nie mogą czuć się bezpiecznie. Dlaczego wskaźniki uzależnień tylko rośnie? Dlaczego przy większej liczbie specjalistów od zdrowia psychicznego coraz więcej ludzi choruje? Dlaczego rodzice są tak wyczerpani, że emocjonalnie nie potrafią zaopiekować się ze swoimi dziećmi?

Objawy, których doświadczamy pochodzą z życia w świecie, który utrzymuje nasz układ nerwowy w nieustannym trybie walki lub ucieczki.

Cechą współczesności jest fakt, że ludzie muszą dostosować się do tego, co jest „normalne” w naszym społeczeństwie. Prawda jest taka, że większość tego, co uznajemy za normalne, jest wysoce dysfunkcyjne i nie tworzy przestrzeni dla bezpiecznych relacji.

Potrzebujemy czasu i przestrzeni, dla siebie i na odpoczynek aby nasz wewnętrzny kompas działał właściwie. Musimy wrócić do naszych ciał. Potrzebujemy natury. Potrzebujemy odpoczynku. Musimy dać ludziom do zrozumienia, że bycie „dobrym” w chorym społeczeństwie nie jest oznaka honoru. Wielu z nas żyje ale w środku są martwi.
W takim świecie nie jesteśmy w stanie wykorzystać naszej wrodzonej mądrości, nie jesteśmy w stanie pozwolić sobie na rozwinięcie się naszych prawdziwych darów, nie jesteśmy w stanie połączyć się z naturalnym rytmem natury, którego potrzebujemy, aby się rozwijać.

Czy Tobie też zdarza się czuć odłączonym od źródła mocy?

#psychologia #życiewrównowadze #psychologonline #zdrowiepsychiczne #rozwijamsie #dbamosiebie

Uzależnienie to próba zbalansowania układu nerw

Uzależnienie to próba zbalansowania układu nerwowego będącego chronicznie w trybie walcz lub uciekaj. Uzależnienie to próba ucieczki od odczuwania bólu i pustki. Uzależnienie jest formą samo-okaleczania. Kiedy jako dzieci jesteśmy maltretowani lub zaniedbywani emocjonalnie, możemy stać się własnymi oprawcami. Nasze mózgi starają się powtórzyć to, co znajome. Uzależnienie może być wynikiem braku regulacji emocji w dzieciństwie, nie potrafimy wyciszać się i uspokajać. Brak zdrowych sposobów radzenia sobie z emocjami, stresem i lękiem. Uzależnienie jest wynikiem obserwowania rzeczy, które były przytłaczające lub wręcz przerażające, bez posiadania bezpiecznej osoby dorosłej, która pomoże ci je zrozumieć/przetrwać. Uzależnienie to przejawiający się w dzieciństwie BRAK POŁĄCZENIA EMOCJONALNEGO. Uzależnienie to próba wyciszenia „mrocznych” myśli, które odtwarzają (jak zepsuta płyta) głos krytycznego rodzica. Uzależnienie jest wynikiem największego kłamstwa społeczeństwa: które mówi, że niektórzy ludzie nie są godni miłości lub są bezwartościowi. Do uzależnienia popycha WSTYD. Uzależnienie powoduje, że osoba angażuje się w zachowania oparte na przetrwaniu, w które inaczej by się nie zaangażowała, takie jak: oszustwo, znęcanie się, kradzież lub zdrada. To jest powolna śmierć duchowa, której żaden człowiek świadomie nie wybiera. Często nie zdajemy sobie sprawy z naszych uzależnień - zapominamy, że nie musi to być hazard, narkotyki lub alkohol. Uzależniamy się od emocji, innych osób, jedzenia a tego typu uzależniania potrafią doprowadzać do równie dramatycznych historii. Zastanów się z jakimi uzależnieniami ty się zmagasz. Będzie mi miło jeżeli podzielisz się tutaj swoimi spostrzeżeniami. #psycholog #psychologonline #zdrowiepsychiczne #uzależnienia #jaksobiepomóc #pracujezemocjami #pracujenadsobą

To jacy jesteśmy nie bierze się znikąd pozwólc

To jacy jesteśmy nie bierze się znikąd pozwólcie, że opowiem wam pewną historię Kasia dorastała w domu pełnym napięć. Jej rodzice żyli obok siebie jak współlokatorzy. Pobrali się młodo. Oboje czuli, że to drugie okrada ich z wolności. Większość ich wzajemnej komunikacji pochodziła z niewerbalnych gestów: przewracania oczami, głębokich westchnięć. Powstrzymywali się od jakichkolwiek fizycznej bliskości. Kiedy Kasia spotkała Piotra była nim oczarowana. Piotr od razu to zauważył, ale był związany z wieloma różnymi kobietami. Mimo to pisał do niej SMS-y, widywał się z nią w tygodniu oraz podświadomie pozwalał jej myśleć, że możne ją wybrać. Kasia usilnie starała się „zdobyć” sympatię Piotra. W niektóre dni Piotr mówi jej jaka jest wyjątkowa w inne był całkowicie zdystansowany lub w ogóle nie odpowiadał. To tylko zwiększało jego atrakcyjność w oczach Kasi ponieważ dla niej napięcie, wzloty i upadki zawsze kojarzyły się z miłością. Kasia nie potrafi okazywać prawdziwej intymności emocjonalnej - wyraża swoje uczucia poprzez kontakt seksualny. Piotr czuje się w ten sposób pożądany i kochany. Z czasem jego uczucia do niej rosną i zakochuje się w niej. Kasia wygrała ale po kilku miesiącach ich związku jest znudzona. Piotr jest w domu każdej nocy już nie musi go śledzić w mediach społecznościowych, aby zobaczyć, co robi i zamierza. Uczucie strachu i niepokój, czy uda jej się go oswoić, nie wywołują już cykli intensywnego seksu. Piotr czuje się odrzucony. To nie jest kobieta, którą poznał. On zrezygnował ze swojego stylu życia (coś, o co błagała Kasia), ale ona powoli się odsuwa. Kasia w pracy zakochuje się w współpracowniku, który jest „tajemniczy” i zajęty. Dla niej może to oznaczać tylko jedno: Piotr nie jest tym jedynym. Kończy związek. Dzielenie się z kimś codziennym życiem kończy fantazję i pogoń. Piotr błaga ją, by ponownie się zastanowiła. Jego wyraźny pokaz chęci pracy nad związkiem odpycha ją. To sprawia, że czuje się uwięziona. Nie jest świadoma, że jej najgłębszy strach jest uwięziony w małżeństwie jej rodziców, więc nieświadomie poszukuje partnerów, którzy są obojętni i niedostępni. Znacie takie historie z życia? #psychologia #relacje #związki

Samowybaczenie to proces, który obejmuje: 1. Zdaw

Samowybaczenie to proces, który obejmuje: 1. Zdawanie sobie sprawy i rozumienie, że z reguły wszyscy robimy wszystko, co możemy, bazując na poziomie świadomości, jaki posiadamy w danym momencie. 2. Zauważenie i próba zrozumienia naszych mechanizmów obronnych (zachowań, których używamy, aby czuć się bezpiecznie) mogą one być wysoce dysfunkcyjne. Wybaczenie sobie to podróż, która wiąże się z praktyką wyrozumiałości i współczucia dla siebie samego. WYRAŻENIE TROSKI DLA SAMEGO SIEBIE MOZE BRZMIEĆ TAK: 1. „Jesteś teraz bezpieczny/a. Płacz jest ok. „ 2. „Zrobiłeś wszystko, co mogłeś/aś” 3. „Jestem z ciebie taka/i dumna, że wykonałeś tą pracę” 4. „Każdego dnia dokonuję lepszych wyborów” 6. „Dasz radę, mogę robić trudne rzeczy” 7. „Przeszedłem/am tak długą drogę. Jestem z siebie dumny/a” 8. „Zareagowałeś w ten sposób, ponieważ czułeś/aś strach. To jest ok” 9. „Nieustannie pracuje nad sobą ale i akceptuję siebie takim, jakim jestem” 10. „Opinie innych ludzi nie określają, kim jestem” 11. „Nie jestem swoją przeszłością” 12. „Moja wartość nie jest określana przez innych” 13. „Codziennie dbam o swoje wewnętrzne dziecko” 14. „Nie potrzebuję niczyjej zgody, aby wybierać rzeczy w moim najlepszym interesie” 15. „To, jak ludzie reagują na moje granice, nie jest moją odpowiedzialnością”

#psychologia #psychologia #psychologonline #pomocpsychologiczna #psychologwarszawa #zdrowagłowa #dbamozdrowie #zdrowiepsychiczne #kochamsiebie

Opowiem wam pewną historię - Jacek był wychowyw

Opowiem wam pewną historię - Jacek był wychowywany przez ojca, który był dla niego bardzo surowy. Myślał, że to jedyny sposób w jaki może okazać mu miłość - wierzył, że bycie krytycznym/szorstkim nauczy go bycia silnym i odpowiedzialnym człowiekiem. W wieku około 6 lat zaczął nazywać go „małym mięczakiem”, kiedy płakał. Gdy popełniał drobne błędy, stawał nad nim i krzyczał, aby je naprawił – natychmiast! Jacek we wszystkim musiał być ponadprzęciętny. Na poziomie podświadomości Jacek uważa, że jest niewystarczający i niekompetentny. W kobietach szuka miłości i aprobaty, jaką pragnie dostać od ojca. Ale z powodu braku zaufania i niskiej samooceny sabotuje swoje związki. Ostatnio ma bardzo silny ból w dolnej części pleców. Rozważa pójście do lekarza. Na tydzień przed powrotem do rodzinnego domu, ból pleców nasila się. Jacek zastanawia się nad odwołaniem spotkania ale widuje rodziców tylko kilka razy w roku. W uberze w drodze do domu rodziców ściska mu żołądek. Jest podekscytowany, że ich zobaczy. Jako dorosły naprawdę uwielbia spędzać z nimi czas. Witają go wielkimi uściskami. Jego tata czeka na niego z piwem w ręku. Kiedy jest z tatą, oboje dużo piją. Jacek nie jest świadomy, że przebywanie z tatą wiele go kosztuje emocjonalnie. Picie zagłusza jego emocje - zwłaszcza gniew, którego nigdy nie pozwolił sobie przeżyć a nawet poczuć. Później, kiedy idą usiąść do kolacji, mama prosi Jacka, aby pomógł przynieść wszystko do stołu. W drodze do stołu jeden z trzymanych przez niego kieliszków wyślizguje mu się z ręki i rozbija się o podłogę. Jego tata krzyczy „co to było do diabła” z drugiego pokoju. Jacek zamiera. Ton jego głosu przenosi go do czasów, gdy był małym chłopcem. Jego serce bije jak szalone. Tata wpada do pokoju, nie ma znaczenia, że Jacek góruje teraz nad nim, i tak się go boi, kiedy ojciec zaczyna nazywać go idiotą, jego mama próbuje go powstrzymać. Jacek nic nie mówi. Jego ciało pamięta wszystko dokładnie i wie, że lepiej nie powiedzieć nic, gdy staje w obliczu wściekłości ojca. Tej nocy ból pleców był gorszy niż kiedykolwiek....
Każdy z nas nosi podobne historię w swoim ciele... To co jest naszą biografią staje się naszą biologią.

Niedawno przeczytałem post, w którym autor twier

Niedawno przeczytałem post, w którym autor twierdził, że „opieka (w rozumieniu rozwoju) nad sobą nie powinna przypominać pracy”. Rzeczywistość jest zgoła inna, dbanie o siebie absolutnie odczujesz jako prace (i to czasami ciężką) — dzieje się tak gdyż od dzieciństwa uczono nas, aby uczucia innych były ważniejsze od naszych własnych potrzeb. Wiele osób uważa, że stawianie granic jest samolubne, poświęcanie czasu dla/na siebie jest samolubne, podążanie za własnymi pragnieniami jest samolubne. Jest to część ogólnej gloryfikacji zaniedbywania siebie w naszej kulturze w myśl zasady, że poświęcenie jest oznaką bycia dobrym człowiekiem. Dlatego pamiętaj, że czasami mądrze jest wybrać siebie i zawalczyć o zaspokojenie swoich potrzeb. Mówienie „nie”, kiedy trzeba nie czyni cię samolubnym. Boimy się odrzucenia dlatego czasami wolimy nie zająć żadnego stanowiska lub zgodzić się na rzeczy, które nas wykańczają lub niszczą. Aby być szczęśliwym, spełnionym człowiekiem i mieć energię na pomaganie innym to nasze potrzeby muszą być zaspokojone w pierwszej kolejności – zanim założysz maskę tlenowa dziecku załóż ją sobie, ta analogia idealnie sprawdza się w życiu, abyś mógł działać dla innych, oddawać swój czas i energię musisz nauczyć się stawiać granice i samodzielnie zaspokajać swoje potrzeby.

#zdrowiepsychiczne #psychologia #zdrowyja #dbamosiebie #pokochajsiebie #mojepotrzebysąważne #mojepotrzeby #jestemważny #psychologonline #psychologwarszawa #selflove

Spróbuj zakończyć to zdanie: Najważniejszą r

Spróbuj zakończyć to zdanie:

Najważniejszą rzeczą, której szukam u partnera, jest _______________.

#psychologia #psychologiarelacji #związki #relacje #psychologonline #psychologwarszawa #zdrowiepsychiczne #dbamozwiązek #dbamosiebie #bliskość #para #jaity

Nasze pierwsze relacje są odzwierciedleniem nasze

Nasze pierwsze relacje są odzwierciedleniem naszego rozwoju emocjonalnego. Jeśli nie byliśmy widziani, słyszani i bezpieczni stajemy się niepewni i zalęknieni. Inaczej mówiąc: odłączeni od nas samych. Brak pewności siebie (zaufania do siebie samego) wynika z tego niepewnego przywiązania. Kiedy jesteśmy odłączeni od siebie, próbujemy za wszelką cenę znaleźć to połączenie na zewnątrz poprzez innych ludzi (w taki sposób staramy się zbudować poczucie własnej wartości) zakupy, jedzenie, osiągnięcia (sukcesy np. w pracy) lub dobra materialne. Często zdarza się że również przez używki - alkohol lub narkotyki, które tymczasowo znieczulają nasz umysł i blokują „bolące myśli”, które zawsze przychodzą z niską samooceną. Sednem niepewności jest: „Nie wiem, jak zaspokoić moje potrzeby”. Próba walki o spokój a jednocześnie poczucie, że to emocje mnie kontrolują a nie odwrotnie. Wszystko to powoduje wewnętrzny niepokój i złość, ponieważ kiedy nasze potrzeby nie są zaspokajane przez większość naszego życia, pojawia się frustracja. Kiedy spotykasz lub widzisz osobę, która wydaje się być przepełniona wściekłością, może oznaczać to, że niepewność jest u niej na wysokim poziomie, ponieważ najczęściej jej potrzeby były przeoczone lub zignorowane. Jak więc sobie poradzić? Poprzez odpuszczenie i nadanie sobie prawa zarówno do swoich emocji jak i do wielu rzeczy w których czuliśmy się ignorowani w przeszłości (nie we wszystkim musimy być jedyni i najlepsi). Pokazywanie innym swoich „specjalnych praw” i wyższości jest w rzeczywistości wezwaniem o pomoc, ponieważ dana osoba działa teraz w świecie z pozycji „jesteś mi winien” albo swoje potrzeby i uczucia stawia przed wszystkimi za wszelką cenę. To jest tryb przetrwania. Czas na zmiany.

#emocje #zdrowiepsychiczne #psychologonline #psychologwarszawa #trybprzetrwania #zdroweemocje #pracazemocjami #dzieciństwo #relacje #pokochajsiebie

„Tylko dzięki Tobie wreszcie jestem kompletny/k

„Tylko dzięki Tobie wreszcie jestem kompletny/kompletna”, „dopełniasz mnie” - Brzmi znajomo? Jeśli w swojej relacji komunikujesz się językiem używanym w filmowych love story, pojawi się określona liczba ról, których oczekujesz od swojego partnera. Uszczęśliw mnie, uzupełnij mnie, bądź dla mnie wszystkim, stwórz dla mnie „bajkę”. Gdy miłosny haj opada stajemy przed prawdziwym życiem (takim dla dorosłych). Życiem, które niesie traumę, zranienie przywiązanie i dziecięce przykłady dysfunkcyjnych związków oraz zachowań. Jednocześnie mamy zranione wewnętrzne dziecko. Wściekłe na postacie swoich rodziców, desperacko pragnące ich pełnej miłości i akceptacji, potrzeby bycia widzianym i celebrowanym. Projektujemy to wszystko na naszych partnerów, którzy jak wierzymy, zabiorą cały ten ból. Wiele z tego bólu nie jesteśmy nawet świadomi. Nie wiemy też, jak poradzić sobie z tym bólem ani jak zachować miejsce dla kogoś innego. Na poziomie podświadomości wierzymy, że musimy zostać dopełnieni by poczuć wewnętrzny spokój, że tylko ktoś z zewnątrz może nasz uszczęśliwić. Budowanie świadomych i bezpiecznych relacji to umiejętność. Posiadanie partnera, z którym możesz dzielić swoje życie, rozwijać się, ewoluować oraz tworzyć życie takie o jakim marzysz zgodne z tym co czujesz i jak czujesz, jest jedną z najpiękniejszych rzeczy w życiu. Co najgorsze i najlepsze zarazem nie możemy tego zrobić, dopóki nie spojrzymy na siebie i nie zobaczymy, ile naszego szczęścia zlecamy na zewnątrz. Jak dużą presję wywieramy na naszych partnerów. Jakie mamy podstawowe przekonania na temat roli, jaką powinni odgrywać? W jaki sposób nasze własne zranione/niezaspokojone potrzeby sprawiają, że jesteśmy zaabsorbowani sobą i niezdolni do kochania ich w sposób na jaki zasługują? Nasi partnerzy nie mogą zaspokoić wszystkich naszych potrzeb. Co jest piękne, ponieważ daje nam możliwość rozpoczęcia uczenia się, jak zaspokajać je we własnym zakresie — a następnie pomóc naszym partnerom w zaspokojeniu ich potrzeb. Partnerstwo to wsparcie to współistnienie w sytuacji również tej trudnej ale to nie jest dopełnianie drugiej osoby lub przymus jej uszczęśliwiania.
#zdrowiepsychiczne #psychologonline #związki #relacje

Czym jest Breadcrumbing? Czy spotkałeś/spotkała

Czym jest Breadcrumbing? Czy spotkałeś/spotkałaś się z tym zjawiskiem w swoim randkowym życiu? Daj znać w komentarzach 🤔

#breadcrumbing #psychologia #randki #randkowanie #związki #psychologonline #psychologwarszawa #zdrowiepsychiczne #ważne #brunetka

Zauważyłam, że istnieje dość mocne przekonani

Zauważyłam, że istnieje dość mocne przekonanie, które mówi „wzrastamy/stajemy się lepsi w relacji lub dzięki relacji”. Bardzo często jest to prawdą istnieje wiele benefitów płynących z bycia w zdrowej/bezpiecznej relacji ale bywa również i tak, że relacje mogą być przestrzenią rekonstrukcji traumy. Niektóre relacje mogą odzwierciedlać wzorce traumy z dzieciństwa, w których konsekwentnie czujemy się niedoceniani, bezradni, defensywni, zawstydzeni lub niegodni. Uzdrawiające są tylko te BEZPIECZNE relacje z ludźmi, którzy czują się BEZPIECZNIE w swoim ciele.
W praktyce na taką relacje składa się:
- umiejętność regulowania swoich emocji
– umiejętność przyznania się do błędu i przeproszenia za niego ale również umiejętność komunikacji tego co wpłynęło na nasze reakcje lub/i co mnie zabolało w związku z zachowaniem partnera
- poziom dojrzałości emocjonalnej, który pozwala na obserwacje niewygodnych emocji – zamiast zamykać się w sobie lub atakować
- zdolność do introspekcji (spojrzenia w siebie) - autentyczna empatia (umiejętność widzenia perspektywy innej osoby bez próby kontrolowania lub manipulowania sytuacją)
– wystarczające poczucie bezpieczeństwa aby zachować świadomość rzeczywistości.
Uwolnienie dysfunkcyjnych relacji jest częścią procesu zdrowienia. Wielu z nas nie ma możliwości uleczyć się w relacji, ponieważ wchodzimy w związki, które odzwierciedlają nasze najwcześniejsze relacje z dzieciństwa. Nauczyliśmy się miłości jako: kary, wstydu lub emocjonalnego znęcania się. Uzdrowienie zaczynamy, kiedy po raz pierwszy pochylamy się nad relacją z samym sobą. Kiedy rozumiemy i akceptujemy naszą przeszłość i spokojnie możemy przejść do teraźniejszości. Kiedy zaczynamy dostrzegać, że dynamika relacji nam nie służy, gdyż zdrowa relacja nie polega na pogoni za miłością lub przynależnością do innej osoby.
#psychologwarszawa #psychologonline #relacje #związki #terapiapar #zdrowiepsychiczne #dbamosiebie #rozwojosobisty #szczęście #psychologia

Więcej postów Odwiedź mój profil

Sprawdź najnowsze artykuły

"Naszą największą słabością jest poddawanie się.
Najpewniejszą drogą do sukcesu jest próbowanie po prostu, jeden, następny raz."

Thomas Alva Edison